Był poniedziałek 18 maja 1699 r. Do niewielkiej wsi Kołoząb, położonej nad rzeką Płonką, zjechał się sąd ławniczy płoński, któremu przewodniczył ówczesny podwójci płoński Antoni Przyborowski. Obecność sądu wójtowskiego była w tym wypadku konieczna, ponieważ sprawa, którą w Kołoząbiu miano rozstrzygać, dotyczyła oskarżanie o czary, a te – dodajmy – były w Polsce do 1776 r. usankcjonowane karą śmierci.