Gumowo, wieś odległa o ok. 10 km na zachód od Ciechanowa, leżąca przy trasie nr 60, kojarzy się dziś przejezdnym głównie z górującą nad zabudowaniami wytwórnią pasz należącą do ciechanowskiego giganta drobiarskiego. Jest to bowiem w zasadzie pierwszy element architektury, obok budynku szkoły i wielkiego wiatraka, który widzi kierowca wjeżdżający do wsi od strony Ciechanowa. Nie oznacza to jednak, że życie miejscowości kręci się wokół tego miejsca. Gumowo bowiem, od dawien dawna, to wieś zróżnicowana i pełna kontrastów, a teraźniejszość miesza się tu z przeszłością.

Obecnie wieś liczy 288 mieszkańców i zajmuje powierzchnię 893 hektarów, co czyni ją drugą co do wielkości miejscowością w gminie, ustępując jedynie wsi Rydzewo. Sołtysem jest przedsiębiorca Grzegorz Butryn. Choć struktura ludnościowa wsi zmieniła się znacząco na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat – dziś znaczna część mieszkańców jest napływowa – to wciąż mieszkają tu „rdzenni” gumowianie. Jedną z takich osób jest choćby Jan Tomporowski, mieszkający nieopodal budynku szkoły radny obecnej kadencji w ciechanowskim urzędzie gminy.
- Mieszkańcem Gumowa jestem „z dziada pradziada” – mówi nam. - Mój ojciec był tu sołtysem przez 30 lat, od 1964 do 1994 roku.

Najstarsze wzmianki o wsi Gumowo pochodzą z XIV wieku. W źródłach widnieje wtedy nazwa Gumowo Kmiece, gdzie, jak podaje Wikipedia, w roku 1435 Elżbieta, wdowa po Pawle z Gumowa oraz jej dzieci sprzedali braciom Tomaszowi, Mikołajowi, Wojciechowi i Jakubowi dziedzicom Gumowa całą swoją część „za 35 i pół kóp groszy w półgroszach”.

Cały artykuł w dzisiejszym numerze TC (nr 31/2023) (e-wydanie)

fot. autor