W Mławie odsłonięto i poświęcono odnowiony i nieco zmieniony obelisk (duży kamień)   na cześć obrońców tego miasta w 1939 roku, usytuowany przy ul. Franciszka Żwirki, przed Domem  Rzemiosła.

Jest to jeden z najbardziej znanych znaków  pamięci narodowej w Mławie. Do niedawna znajdował się w złym stanie technicznym. Kilka lat temu usunięto otaczające go  ogrodzenie. Obok stanęły  namioty sprzedawców warzyw i owoców, co  niektórzy  mieszkańcy uważali wręcz za profanację tego symbolu. Pojawiły się nawet nieśmiałe propozycje przeniesienia kamienia  w inne miejsce, ale na szczęście do tego nie doszło.

Renowację obelisku przeprowadził miejscowy oddział Związku Sybiraków. Na ten cel otrzymał dotację (36, 2 tys. zł) z programu „Miejsca pamięci i trwałe upamiętnienia w kraju” Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W sumie MKiDN na bieżący rok  przyznało dofinansowanie na realizację  39 tego  rodzaju zadań  na łączną kwotę 5,1 mln zł.

Przez 47 lat na mławskim obelisku widniał napis: „OBROŃCOM MŁAWY 1939, RZEMIOSŁO  MŁAWSKIE 1977” i ryngraf z dwoma mieczami grunwaldzkimi.

Teraz gruntownie oczyszczono głaz. Na nim, na tle granic Polski z 1939 roku, umieszczono tablicę z inskrypcją: „W HOŁDZIE BOHATERSKIM OBROŃCOM OJCZYZNY WALCZĄCYM Z  NIEMIECKIM NAJEŹDŹCĄ W BITWIE POD MŁAWĄ 1 - 4  WRZEŚNIA 1939 R., MŁAWSKIE RZEMIOSŁO ORAZ  MIESZKAŃCY MŁAWY 2024”.  Po lewej stronie zaś pojawiły się aktualne godło państwa (biały orzeł w koronie) i róża z brązu. Do tego cokół wyłożono płytami  granitowymi. Wszystko to zostało uzgodnione z Instytutem Pamięci Narodowej.

Jak przypomniał Grzegorz Dzikowski, prezes oddziału Związku  Sybiraków, podczas powtórnego odsłonięcia i poświęcenia obelisku, powstał on  1977 roku z inicjatywy tutejszego Cechu  Rzemiosł Różnych, a zwłaszcza Celiny i Teofila Błaszczyków, właścicieli zakładu fotograficznego. Kamień podarował inny  znany społecznik Jan Golec, przywiózł go spod Radzanowa.

Obelisk poświęcił ks. Ryszard Kamiński. Przemówili:  poseł Maria Koźlakiewicz, przedstawicielka poseł Anny Cicholskiej  - Monika Golubska,  burmistrz Piotr Jankowski, starosta Witold Okumski i starszy Powiatowego Cechu Rzemiosł Rożnych i Przedsiębiorczości Waldemar Kowalski. Dziękowali tym, który się przyczynili do powstania tego miejsca pamięci narodowej, a teraz do jego restauracji. Głos zabrała także  Celina Błaszczyk. Opowiedziała,  jak  1939 roku  - jako siedmioletnia dziewczynka  - uciekała ze swoimi najbliższymi z bombardowanej Warszawy. Na ziemie wschodnie. Uczestnikom tego spotkania  życzyła, aby nigdy nie musieli przeżywać tego, czego  ona doświadczyła 85 lat temu.

(kj)