Tak jak miesiąc wcześniej co i rusz w różnych miejscach w sieci pojawiały się zdjęcia naszych matek, samych lub z nami, najczęściej jako dziećmi, tak w ostatnich dniach nastąpił zalew lub wysyp (jak kto woli) zdjęć naszych ojców, samych albo z nami, najczęściej kilkuletnimi, choć zdarzały się i wersje z dorosłości.

Męczą mnie, felietonistę przekornego, pewne publicystyczne klisze, zwane potocznie "ściemami". Jak choćby rzekome fakty, które faktami być przestały ale błąkają się ciągle po szpaltach gazet, nie rewidowane. Dotyczą wszystkich dziedzin życia, takich jak sport, religia czy polityka. Żyjemy przecie w "krainie schorowanej wyobraźni" jak pisał ks. Tischner i wielu z nas, szczególnie prominenci, zrobiło wiele żeby się odkleić od rzeczywistości.

„Na straganie w dzień targowy, takie słyszy się rozmowy…”. To oczywiście Jan Brzechwa, ulubiony poeta polskich dzieci (ponoć nie wszystkich), który pod tym względem ustępuje chyba tylko Julianowi Tuwimowi, dziś najbardziej popularnemu dzięki zakazanemu wierszowi (mieliśmy już „zakazane piosenki”, teraz mamy „zakazane wiersze”) o „Murzynku Bambo”, którego może dałoby się poprawnościowo przerobić na „Afroamerykaninka Bambo”, ale ta „skóra” w pierwszej strofie…, to już dziś nie przejdzie.

W miniony weekend na 10 niemieckich stadionach, nie budowanych specjalnie na mistrzostwa Europy, bo nasi sąsiedzi odpowiednie obiekty sportowe na takie imprezy mają już od dawna, rozpoczęła się największa impreza piłkarska tej części świata – EURO 24. 

Tak niewiele czasem trzeba, by wywołać uśmiech, nie na twarzach innych ludzi, lecz własny.

Jak prowincya wybiera swoich przedstawicieli? To pytanie nurtuje nie tylko mnie, przy czym chodzi o wybór do ciała ponadpaństwowego. A nie ma zbyt wielu wzorów, aby się na nich oprzeć.