W kraju burzowo, dosłownie i w przenośni.

Uroczyste obchody rocznicowe, nabożeństwa za poległych i zmarłych, nowe tablice pamiątkowe, inscenizacje, wystawy, koncerty, wspólne śpiewanie powstańczych pieśni, a także prawdziwy wysyp „powstańczej literatury” w księgarniach i na stoiskach z książkami, i to nawet w nadmorskich kurortach, gdzie sezon letni w pełni, to niewątpliwie czytelny znak, że Polska pamięta.

Imagine… Wyobraź sobie… Olimpiada w Paryżu nie rozkręciła się na dobre, a już mamy pierwszą dyskwalifikację w polskim obozie. Na szczęście nie dotyczy ona reprezentacji narodowej, ta ma się dobrze i już nawet zdobyła pierwsze medale, ale ekipy sprawozdawców sportowych. A chodzi o jednego z najstarszych dziennikarzy relacjonujących olimpiady (nieprzerwanie od 1992 roku) – Przemysława Babiarza.

Przeglądając media, natrafiłem na całą litanię narzekań na poziom polskiej teologii rzymskokatolickiej. Żale na ten temat zamieszcza zarówno „Polityka", jak również fanpage Instytutu Pustynnego Demona, w tym doktorzy teologii jak Piotr Popiołek czy Angelika Małek(nie mówiąc o "teologach wyklętych", takich jak Stanisław Obirek czy Tadeusz Bartoś, ci dawno już porzucili habity). 

Ponad stuletnia obecność członków Towarzystwa Salezjańskiego na północnym Mazowszu, a dokładnie w Czerwińsku (1923), Jaciążku (1928) i w Płocku (1929) – wraz z dwuletnim okresem pracy salezjanów w Ciechanowie, o którym pisałem ostatnio – na trwałe zapisała się już w dziejach Kościoła na Mazowszu.

Stolica Francji po raz trzeci w historii będzie organizowała nowożytne Igrzyska Olimpijskie. O medale rywalizowano tu w 1900 i 1924 roku.